Σκύλος: Λύσσα

  Η αλεπού παγκόσμια θεωρείται ως βασική αποθήκη του ιού της λύσσας στη φύση. Το πρόβλημα της λύσσας μπορεί να επεκταθεί και πέρα από την αλεπού, αφού έχει αποδειχθεί ότι υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να προσβάλει τους σκίουρους, τα κουνάβια, τα τσακάλια, τους λύκους και τις σαρκοφάγες νυχτερίδες. Κύριος φορέας αποθήκης του ιού στη φύση είναι η αλεπού, λόγω του γρήγορου τρόπου πολλαπλασιασμού της, και ευθύνεται για τη διάδοσης της. Γενικά ππρόκειται για μια οξεία ιογενής λοίμωξη του κεντρικού νευρικού συστήματος, που μεταδίδεται συνήθως μέσω του σάλιου από δάγκωμα λυσσασμένου σκύλου ή, σπανιότερα, από την εισπνοή μολυσμένων περιττωμάτων νυχτερίδων. Η λύσσα προσβάλλει όλα τα θερμόαιμα θηλαστικά και στον άνθρωπο η νόσος παίρνει τη μορφή εγκεφαλίτιδας.

    Συμπτώματα στον σκύλο: Ο σκύλος αλλάζει συμπεριφορά, κρύβεται σε σκοτεινά μέρη, γαβγίζει χωρίς λόγο, μας αποφεύγει, ερεθίζεται από το φως και το θόρυβο, δεν τρώει και δαγκώνει αντικείμενα (όπως ξύλα, πέτρες κτλ). Δεν μπορεί να σταθεί εύκολα και η ουρά του είναι κρεμασμένη ανάμεσα στα πόδια του. Τα λυσσασμένα σκυλιά δαγκώνουν και επιτίθενται συχνά σε άλλα ζώα, ανθρώπους, ακόμα και στο ίδιο τους το αφεντικό. Άλλες φορές, από το στόμα του σκύλου τρέχουν σάλια, τα μάτια του είναι κόκκινα, και η όψη τους είναι πολύ άγρια.

   Προφύλαξη: Σήμερα υπάρχει προφυλακτικός εμβολιασμός των σκύλων σε όλη την χώρα. Σε μερικές χώρες είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός για την λύσσα. Βεβαία το τελευταίο κρούσμα ήταν το 1985 σε σκύλο, αλλά δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο εισόδου του ιού στην χώρα μας από τις γειτονικές χώρες. Γι' αυτό πρέπει να εμβολιάζουμε πάντα τα σκυλιά μας και δεν πρέπει να πλησιάζουμε άγνωστα σκυλιά, ειδικά όταν έχουν περίεργη όψη ή συμπεριφορά.

http://love-animals.gr/